Hz.Hanzala (R.A.)’nın Münafıklık Korkusu

Hz.Hanzala radıyallahu anh diyor ki bir gün bizler Rasulullah Sallallahu Aleyhi Vesellem in meclisinde idik. Rasulullah Sallallahu Aleyhi Vesellem vaaz buyurdu. Onun tesiri ile kalpler yumuşadı, gözlerden yaşlar akmaya başladı ve bize, gerçek halimiz belli oldu Rasulullah Sallallahu Aleyhi Vesellem’ın meclisinden kalkıp eve geldim. Çoluk çocuklar yanıma geldiler e dünya işleri konuşulmaya başlandı. Çocuklarla görüşüp konuşmalar, hanımla latifeler başladı. Rasulullah Sallallahu Aleyhi Vesellem ‘in meclisinde olan o hal kalmadı. Birden, “önce ne halde idim, şimdi ne haldeyim diye düşündüm. Kendi kendime “sen münafık oldun, çünkü Peygaber s.a.v.ın yanında görünürde o halde idin, eve gelince bu hale geldin” dedim. Bu halime üzülüp kederlenerek ve “hanzala münafık oldu” diyerek evden çıktım. Karşıda Hz.Ebu Bekr R.A. geliyordu. Ona “ artık hanzala münafık oldu dedim. O bunu duyunca “sübhanallah ne diyorsun, asla sen böyle değilsin” dedi. Ben durumu anlattım. “bizler Rasulullah Sallallahu Aleyhi Vesellem in huzurunda bulunduğmuz zaman, o bize cennet ve cehenmemi anlatınca sanki cennet ve cehennem karşımızdaymış gibi oluyoruz. Rasulullah Sallallahu Aleyhi Vesellem’den ayrılınca, çoluk-çocuk ve servet v.b. İşlerine dalarak onu unutuyoruz “ Hz.Ebu Bekr radıyallahu anh “ bu hal bende de oluyor” dedi. Bundan dolayı ikimiz de Rasulullah Sallallahu Aleyhi Vesellem’in huzuran çıktık Hz.Hanzala radıyallahu anh Ya Rasulallah, ben münafık oldum “ dedi. Rasulullah Sallallahu Aleyhi Vesellem “ne oldu” buyurdu. Hanzala “bizler huzurunuzda olduğumuz zaman, siz cennet ve cehennem’den bahsedince sanki onlar karşımızdaymış gibi oluyoruz. Fakat yüce huzurunuzdan ayrılıp gidince, çoluk çocuk ve ev işlerine dalıyor, (bunları) unutuyoruz” dedi. Bunun üzerine Rasulullah Sallallahu Aleyhi Vesellem buyurdu ki “ canım kudret elinde olan Allah’a yemin olsun ki, her zaman benim yanımdaki gibi olsaydınız melekler sizinle yataklarınızda ve yollarda müsafaha ederlerdi. Ancak ey hanzala (bu durum) zaman , zaman, arasıra olur.

İZAH: Yani insanla birlikte beşeri ihtiyaçlar da vardır. Yemek, içmek, çoluk çocuk ve onlarla ilgilenmek de önemli şeylerdir. Bundan dolayı böyle haller arasıra meydana gelir. Bu gibi durumlar, her zaman meydana gelmez, ne de böyle bir şeyi ümit etmelidir. İbadetten başka bir işi olmamak meleklerin sıfatıdır. Onların ne çoluk-çocukları var, ne geçim dertleri, ne de dünya endişeleri…. Ama insanın beşeri ihtiyaçları olduğundan her an bu manevi hal içinde bulunamaz, fakat düşünülmesi gereken şey şudur, sahabe kiram dinlilerini ne kadar düşünürlerdi, Rasulullah Sallallahu Aleyhi Vesellem’in huzurunda olan halin sonradan kaybolması gibi ufak bir şeyden dolayı kendilerinin münafık olduklarından endişeleniyorlardı.