Bir Şiir Yazdım “Şair” Dediler, Vallahi Anlamadım!

“Özeleştiri”

Edebiyat sayfalarını göreseniz ne çok şiir yazan var sanırsınız oysa; durum hiç te öyle göründüğü gibi değil! “Şairler neden şiir yazmıyor? Adamlar yoksa dertlerini mi şiirsi anlatıyor?” soruları ile çıkalım yola. Uçuk ufuklarda ruhunu kaybetmiş, varoluş sendromuna tutulmuş adam, ufaktan ufaktan yazıyordu ki hiç aklında yokken sanal alemde buldu kendini düşündü, taşındı “Edebi Kral Şairler Ülkesi”,nde at koşturmanın basit olduğunu gördü ve kendince okkalı bir şiir yazıverdi. Şiirden anlamayan vuvuzela kılıklı biri de o şiire klişe bir de yorum kondurdu mu, şiir yazdım diyen kendini şair sanan neden yazdığını dahi bilmediği bir yazıdan bir şey olup çıkıverdi. Belki de şiir yazmak hiç aklında yokken  ruh alemindeki çağrışımlara ikna oluverdi. Durum vahim. Edebiyatın dahi bir eko sistemi var, bu küresel iklimler gibi oldu. Edebiyat,tan anlayan ya da anladığını zanneden iki elin parmakları kadar az. Buna “elit” şairler de dahil. Üstüne üstlük şiir, şiir yazmayanlar tarafından son derece ayalcıl. Şiir yazanların ciddiyetsizliği kendi gibi şiir yazan şairlere olan ilgisizligidir. ” herkes şair olmuş parmakla gösterilmeyi bekliyor” Bir şiirle vatanı kurtaran virtüel alemin şairleri gerçek hayatta vatanı bile satmaktan şüphe götürmeyecek karektere sahip oysa; birilerini satın alıp dolandırmaktan bahsetmiyor. Birçok edebiyat portallerinde durum “al gülüm ver gülüm” misali. Kendini “elit” gören varlığın paylaşımları sözkonusu. Bayanlar revaçta onlar mutlak davetsizlerden bile en kral yorumu alıyor. Hatta kırk yıllık hayat arkadaşına bir cümle tatlı söz söylememiş insan hiç tanımadığı bir hanıma şiirsi mehdiyeler dizebiliyorken. Çürümüş bir ideoloji hakim. Matematiğin edebiyatla bağlantısını kurmayacak kadar yoksun. Hal böyle iken türk şiirine vurulan bu “hiçlik payesi” türk şiirini yücelten o eski şairlerimizin kemiklerini sızlatmaz mı? Öğretiler boşuna. Bir kaç güzel kelimeyi konuşabilen her her insan şiir yazabilir mantığı ne kadar doğru? Ben neden şiir yazdığımı düşünürken ve şiirler yazmanın benim gibi edebiyat eğitimi almamış insanların konusu olmadığı kanısına ramak kala edebiyat sayfalarına bilmeden kayıt ettiğim bir şiirimdeki yorumlar beni yedi kat göge çıkarttı! Doğrusunu isterseniz ben kendimi şair sandım üç beş klişe yorumları görünce oysa; benim tarafımdan şiir yazmanın öyle basit bir olgu olmadığı anlaşılmışken bu düşüncelerimi asla yazdıklarımdan bile sorgulayan olmadı. Yüksel teknolojinin getirdiği nimetlerle herkes yazar, şair, editör oldu. İnanan/inanmayan insan, bir kaç kelime daha edersem ben kendimi bir şey sanacağım hiç bir şey olmadığımı anladığımdan bu yana! sevgim kere her okura ;)

İcik Yakup