Son yıllarda kitapçıların en üst raflarında görmeye alışık olmadığımız tarzda kitaplar görüyoruz. Bunların adına kişisel gelişim kitapları diyorlar. Şans eseri bunlardan birkaç tanesini okuma fırsatım oldu. Maalesef kitapları okuduktan sonra aklıma gelen ilk şey birbirlerine bu kadar çok benzeyen, cümlelerin dahi çoğunun aynı olduğu tarzda kitaplar hiç görmemiştim. Gerçek şu ki okuduğunuz zaman bir ilham alıyorsunuz, ama bu öyle çok da sağlam temellere dayandırılmış bir ilham değil. Yani çok yakın bir arkadaşın seni on dakika havalarda uçurması gibi, sonradan sönüyor.
Diğer bir kötü yanı ise okuduktan bir süre sonra bakıyorsunuz ki kendiniz böyle bir insan değilsiniz ve bir şeyler tarafından böyle olmaya çalıştırılıyorsunuz. İşte o zaman okuduğunuzun ne kadar gereksiz bir bilgi olduğunu anlıyorsunuz.
