YARIN DEĞİL TAM DA BUGÜN

Beyaz boş bir kağıdımız olsaydı ne çizerdik? Sahi ne çizerdik! Büyük bahçeli bir ev, araba, sevimli bir iş yeri, belki de bol bol para mı çizerdik. Çok duymuşumdur bir evim, bir arabam olsun yeter sözünü. O yüzden içi boş milyonlarca ev ve arabalar var etrafta. Bir evi ve arabası olmuş evet, ama başka hiçbir şeyi olmamış. Toprakla buluştuğunda ise onları da burada bırakmış. Sonra peki sonra ne olsun büyük bir boşluk mu?

Lise yıllarımda korkulu rüyam matematik sınavında aklıma gelmişti hayatım boş bembeyaz bir kağıt olsaydı ne çizerdim diye! Genellikle matematik sınav kağıdım boş ve bembeyaz olduğu için belki de! Yapmak istediklerimiz için geç kalmamalıyız elbette. Ben o gün o kağıda benim için önemsiz olan sayıları bir kenara bırakıp tam da istediklerimi çizmiştim. Hocam beni çok yetenekli bulmamış olacak ki sene sonu karneme bir vermeyi bile layık görmeyerek sıfır vermişti. Öyle bir notun olduğunu karnemde görene kadar bilmiyordum.

Kabul edilmişliklerle dolu bir hayat değil mi? İtiraz ediyorum hakim bey diye bağırasınız gelmiyor mu bazen! Evler, arabalar, paralar… Alın bütün evler, arabalar, paralar   sizin olsun da hayat bizim olsun o zaman! Siz baskılarla yaşayın biz sokakta bağıra bağıra şarkı söylemek istiyoruz. Gizli gizli değil ilan ederek sevmek istiyoruz. Kulaklığımız da dinlediğimiz şarkıda ruhumuzla beraber vücudumuz da dans etsin istiyoruz.

Biz hızlı dünyanın yavaş çocukları olarak ırklarımızı merak etmiyoruz bence! Biliyoruz çünkü ırklarımız yoktu ezelden! Kan görmek değil göz bebeklerimizde ışık görmek istiyoruz. Sokakta bir çığlık duyduğumuzda başımızı başka tarafa çevirmek için hayatta var olduğumuzu düşünmüyorum ben. Yürümeyi değil koşmayı da biliriz yeter ki omzumuza sıcak bir el dokunsun… Hiç şüphem yok küçük bir tebessümün kıymetini biliyoruz!

Müebbet cezası verdiğimiz duygularımıza yazık hem de çok yazık! Bugün annenize sarılıp öpmek istiyorsanız hemen öpün. Birini mi seviyorsunuz gidin söyleyin. Koşarak başka şehre gitmek isterse canınız sağlam bir ayakkabı giyip koşmaya başlayın hemen. Artık çok geç sözleri dökülmesin dudaklarımızdan…

Gecenin bir yarısı yan odada ki anneme hala seni seviyorum hayır seni çok seviyorum annem diye mesaj atarım. Babamla maç izlerim bagıra bagıra. ( aynı takımı tutmasakta ) Her aklıma geldiğinde her istediğimde boynuna sarılır öperim babamın. Hiçbir şey bilmiyorum belki ama tek bir şeyden eminim bir gün yarın çok geç olacak. Ben bir gece seni seviyorum diye mesaj atamayabilirim anneme ya da annem mesajımı bir daha hiç göremeyebilir. Belki de o gün son kez sarılmış olabilirim babamın boynuna! Hayatımız ertelenecek kadar uzun değil…

Anne eli değmiş gibi olursa eğer bir beyaz kağıt yeter düşlerimiz için !!