Kızların okula gönderilmesi için yaptığı çalışmaları nedeniyle Taliban’ın ölüm listesinde yer alan, bugüne kadar en genç yaşta Nobel Barış Ödülüne layık görülen 17 yaşlı Malala Yusufzay’ın hikayesi.

12 temmuz, 1997’de sünni bir islam ailesinde doğdu (bazı kaynaklarda Kuzey Amerika’da, bazılarında ise Pakista’nın Mingora şehrinde doğduğu yazıyor). İlk öğretimine yazar olan babası Ziauddin Yousafzai’nin okulunda (chain of schools known as Khusal Public School) başladı. Yusufzay’ın yaşadığı yaz turizm festivalleriyle tanınan, Kraliçe II Elizabeth’in ‘’Doğu’nun İsveç’i’’ diye adlandırdığı Svat Vadisi sonralar Taleban nedeniyle çok değişti. Bölge’deki okullar yakıldı, kız çocuklarının okula gitmesi yasaklandı.
BBC’nin urduca servisine yaşadıkları bölgenin kontrolünü ele geçiren Taliban militanlarıyla yaşamanın nasıl bir şey olduğuyla ilgili blog yazılarıyla gündeme gelen, genç yaşta kendisini eğitim ve kadın hakları konularına adayan Malala Yusufzay, ülkesinde sembol bir isim olarak öne çıktı. Ve yazıları dünyanın ilgisini çekince New York Times gazetesinin belgeselinde kendisine yer bulma şansı yakaladı. Ardından 2011 yılında Pakistan hükümeti tarafından “Ulusal Barış Ödülü” ne layık görüldü. 2012 yılında okuldan eve dönerken Taleban tarafından uğradığı silahlı saldırı sonucu başından ve boynundan vurulmuş, sağlık durumu nedeniyle İngiltereye götürülmüş ve tedavisine orada devam edilmişti.
‘I am Malala’ isminde bir kitabı da olan Malala Yusufzay, geçtiğimiz sene Uluslararası Çocuk Barış Ödülü’nü ve AB İnsan Hakları Ödülü’nü almıştı. İngiltere’nin Birmingham şehrinde eğitimine devam eden 16 yaşındaki Yusufzay’ın Birleşmiş Milletler’de yaptığı konuşmasında söylediği bu sözleri ayakta alkışlanmıştı: “Bir kitap, bir kalem ve bir öğretmen dünyayı değiştirebilir. Taliban beni susturmaya çalıştı. Fakat onlar başaramadı.’’
Dünyanın en genç Nobel Barış Ödülü sahibi Yusufzay, bir gün Pakistan başbakanı olmak ve bütün kız çocukları okula gidene kadar çalışmak istiyor.
Ve sırf bu yüzden dünyadaki bütün kadınlar bilmelidirler ki, başarıya giden tek yol engelleri ve zorlukları görmezden gelip zafer için güçlü bir iradeye sahip olmaktır (2003 Barış Ödülü sahibi İranlı avukat Şirin Ebadi’nin ‘’ İran uyanıyor’’ adlı kitabından).