Modern ve yerleşik toplumların ortaya çıkmasıyla, din olgusuna ihtiyaç duyulmuş gerek çok tanrılı gerek tek tanrılı dinlere insanlar bulundukları toplum çerçevesinde inanmaya başlamıştır.
Bazı dinler ise ortaya çıktıkları coğrafyadan daha ötesine hitap edebilmiş ve geniş topraklara yayılabilmişlerdir. Fakat bu durum toplumların geçmişten gelen kültürel birikimleriyle de harmanlanınca doğal bir sonuç olarak dinler kendi içerisinde temel kavramlar esas olmak üzere bazı çeşitlilikler göstermeye başlamışlardır. Örneğin, İslam dini öncelikle Sünnilik ve Şiilik temel mezheplerini oluştururken de bu ayrım da yeterli kalmayıp yüzyıllar içerisinde bu mezhepler de kendi içerisinde yaşanılan coğrafyaya göre çeşitlilik göstererek Hanefi, Şafii, Maliki, Hanbelî gibi kollarla da ayrılmıştır.
