Kriz patlak verdiğinde, pek çok yönetici, hemen bir sorumlu arama hatasına düşer. Böyle anlarda bir ‘günah keçisi’ aramaya kalkmak, sadece zaman kaybına yol açmakla kalmaz, kriz aşıldıktan sonra bile kalıcı kişisel huzursuzluklar yaratır.
Bir krizi kötü yönetmenin dört nedeni sayılabilir:
■ Yeterince açık ve dürüst olmamak
■ En kötü durumu düşünememek, görememek
■ insan ilişkilerinde dürüst davranmamak ve iletişim sırasında işletmeyi yeterince gözetememek
■ Kısa vadeli hedefleri, gereksinmeleri ele almadan önce firmanın uzun vadeli hedeflerini ortaya koyamamak, belirleyememek.
Kriz yönetimi, işletmenin krize yönelik belirlenmiş politikaları doğrultusunda şekillenir. Kriz yönetiminin çabaları ise, erken uyarı sistemiyle, kriz sinyallerinin yakalanması, önleme ve koruma mekanizmalarının oluşturulup önlemlerin planlanmasıyla uygulama ve değerlendirilmesidir.
Kriz sırasında, çalışanların da her türden katkıda bulunması esastır, ama eğer ilkeli bir yönlendirme olmazsa, iyi niyetli bu davranışlar büyük zararlara yol açabilir. Tıpkı bir trafik kazasında yaralananların, hemen oracıkta toplanan yardımseverler (!) tarafından kargatulumba taşınmaları gibi…
Bilgiyle çabanın koordine edilmesinde en önemli görev elbette ekip liderine düşecektir.
Bu yüzden, kriz yönetiminin, planlı ve nitelikli elemanlarla yürütülmesi zorunludur.